Νιώθω, όμως, για πρώτη φορά την ανάγκη, τώρα που κατάλαβα πως ο χρόνος μου είναι πλέον λίγος, να γυρίσω πίσω και να την ψάξω [...] να δω αν υπάρχουν ακόμα οι τόποι της Αθήνας στους οποίους ζήσαμε μαζί για εκείνο το μικρό διάστημα, ν\' αναζητήσω, σε μια πόλη που δεν γνωρίζω καθόλου, τα σβησμένα ίχνη της γυναίκας αυτής κι ανακαλύπτοντάς τα να βρω και τα δικά μου, τα πρώτα μου ίχνη. Μόνο πατώντας πάνω τους πιστεύω πως θα μπορέσω να σηκωθώ όρθιος και θα καταφέρω να ξεπεράσω, ίσως, την καλλιτεχνική μου υστέρηση. Αν φτάσει κανείς σε τέτοιο αδιέξοδο, όπως σ\' αυτό που έχω βρεθεί εγώ τώρα, θα πρέπει να επιστρέψει πίσω, να ψάξει για την άκρη του νήματος που ίσως τον οδηγήσει κάποια στιγμή -αν σταθεί τυχερός- στην πραγματική έξοδο.
Ύστερα από ένα περιστατικό που θα ταράξει τα θεμέλια του κόσμου του, ο Ελληνοαυστραλός ζωγράφος Ιάσονας Ρέμβης θα αποτολμήσει -για πρώτη φορά από τη μετανάστευσή του στη μακρινή Μελβούρνη- το ταξίδι της επιστροφής στη γενέθλια πόλη των Αθηνών. Αναζητώντας μνήμες, τόπους και πρόσωπα και προσπαθώντας να ξανακερδίσει την πίστη του στις ζωγραφικές του ικανότητες, ο Ρέμβης θα μπλεχτεί σε μια περιπέτεια με αβέβαιο τέλος. Σε μια αληθινή ιστορία γεμάτη ανατροπές, η μυστηριώδης ένοικος του τρίτου ορόφου θα τον οδηγήσει στην ποθητή άκρη του νήματος όσο η πραγματικότητά του θα αμφισβητείται και θα ανατρέπεται συνεχώς από μιαν άλλη.